آلودگی آب مصرفی در سه بیمارستان نظامی تهران به لژیونلا پنوموفیلا در سال ۱۳۹۲

زمینه: شناسایی وضعیت آلودگی آب به لژیونلا یکی از مهم­ترین مراحل کنترل عفونت­های ناشی از آن است. در این مطالعه وضعیت آلودگی آب مصرفی بیمارستان­های نظامی منتخب تهران به لژیونلا پنوموفیلا بررسی شد. روش­ها : تعداد 150 نمونه به حجم 4 لیتر از آب سرد و گرم سه بیمارستان­ نظامی شهر تهران برداشت شد. نمونه­ها بعد از اندازه­گیری کلر باقیمانده، دما و ph جهت فیلتراسیون به آزمایشگاه منتقل شدند. محیط کشت bcye حاوی مکمل های لازم مطابق پروتکل تهیه و باکتری­های مزاحم با افزودن مکمل gvpc و تیمار حرارتی حذف گردید. کلنی­های لژیونلا پنوموفیلا براساس ویژگی­های مورفولوژی و آزمایش­های بیوشیمیایی شناسایی شدند. داده­ها با آزمون­های آماری mann-whitney و χ 2 آنالیز شد. یافته­ها: تعداد 56 نمونه (33/37%) به لژیونلا پنوموفیلا آلوده بودند. بیشترین آلودگی در سیستم­های تهویه مطبوع و بخش آندوسکوپی (100%) و کم ترین آلودگی در بخش­ همودیالیز، اعصاب و روان، پزشکی هسته­ای و آشپزخانه مشاهده شد (0%). سیستم تهویه مطبوع بیشترین دانسیته آلودگی (cfu/l 10 3 ×122) و بخش­های ارتوپدی، اطفال و سونوگرافی کم ترین دانسیته­ آلودگی (cfu/l 1000) را داشتند. میانگین کلر باقیمانده، دما وph  در موارد رشد یا عدم رشد باکتری از نظر آماری اختلاف معنادار نداشت (05/0p >). آزمون χ 2 بین رشد یا عدم رشد باکتری و نوع سیستم آب (سرد و گرم) اختلاف معناداری نشان نداد (05/0p>). نتیجه­گیری: علی رغم استفاده از آب تصفیه شده شبکه توزیع شهری، 33/37 درصد نمونه­ها به لژیونلا پنوموفیلا آلوده بودند. باکتری لژیونلا پنوموفیلا به غلظت های متداول کلر باقی مانده مقاوم است که برای کنترل آن در سیستم­های آبرسانی بیمارستان ها باید روش های گندزدایی مؤثرتری استفاده شود.